پراناسید M2 های ال – ضدعفونی کننده سطح بالا (آماده به مصرف) ، Peranacid M2 High-L

پراناسید M2 های ال – ضدعفونی کننده سطح بالا (آماده به مصرف) ، Peranacid M2 High-L

پراناسید های ال بر پایه کلرین دی اکساید که یکی از قویترین میکروب‌کش‌ها می باشد، بنا نهاده شده است.

پراناسید ام 2 های ال به صورت آماده مصرف برای ضدعفونی سطح بالا و پاکسازی ابزار و لوازم پزشکی و دندانپزشکی (مانند ابزار جراحی، ابزار دندانپزشکی اسپاتول، قالب‌های دندانی و …) به کار می رود.

آلودگی‌های مختلف از جمله خون و بزاق که سرشار از ترکیبات پروتئینی هستند، توسط این محلول به راحتی از سطح ابزار و لوازم پاک می‌شوند.

پراناسید M2 های ال توانایی از بین بردن کلیه اشکال میکروارگانیسمها (اسپور و رویشی)  باکتری‌ها و قارچ‌ها و ویروس ها (پوششدار و بدون پوشش ) را مطابق با استانداردهای روز دنیا دارا می‌باشد.

با توجه به ترکیبات ضد‌خوردگی موجود در این محصول طول عمر ابزار و لوازم  و تجهیزات پزشکی افزایش می‌بابد.

سرعت اثربخشی این محصول بسیار بالا بوده و لذا در مواردی که زمان در انجام ضدعفونی سطح بالا مهم می‌باشد، نقش بسزایی دارد.

مواد تشکیل دهنده پراناسید M2 های ال ، Peranacid M2 High-L  –  ضدعفونی سطح بالا 

از ماده سدیم کلریت به عنوان ماده موثره و مواد پایدار کننده، فعال کننده، ضدخوردگی، بافر و سورفکتانت به عنوان مواد جانبی تشکلیل شده است.

ویژگی های پراناسید M2 های ال ، Peranacid M2 High-L  –  ضدعفونی سطح بالا 

موارد استفاده  پراناسید M2 های ال ، Peranacid M2 High-L

روش استفاده ضدعفونی سطح بالا ابزار جراحی آماده به مصرف پراناسید M2 های ال ، Peranacid M2 High-L

محلول آماده مصرف را در ظرف مخصوص غوطه وری بریزید. سپس ابزار پاکسازی شده در محلول غوطه ور  شوند.

زمان لازم برای ضدعفونی سطح بالا 10 دقیقه می باشد.

پایداری محلول در زمان مصرف

ماندگاری محلول استفاده شده 7 الی 14 روز می باشد. (در صورتی که محلول آلوده به خون و بقیه مواد آلی نباشد.)

طیف اثر پراناسید ام 2 های ال

بسته بندی پراناسید های ال

گالن 4 لیتری

هر کارتن حاوی 4 عدد گالن 4 لیتری

Chlorine dioxide (ClO2) has been widely used for pathogen reduction and disinfection across industries, including water treatment, food processing, healthcare, and laboratories

Effective concentrations range from 0.03 ppm to 100 ppm, depending on substrate and pathogen

تفاوت کلرین دی اکساید با سفید کننده

HISTORY OF GUIDELINE DEVELOPMENTChlorine dioxide. chlorite and chlorate
The 1958, 1963 and 1971 WHO International Standards for Drinking-water and the first
edition of the Guidelines for Drinking-water Quality, published in 1984, did not refer to
chlorine dioxide, chlorate or chlorite. The 1993 Guidelines established a provisional healthbased guideline value of 0.2 mg/l for chlorite in drinking-water. The guideline value was
designated as provisional because use of chlorine dioxide as a disinfectant may result in the
chlorite guideline value being exceeded, and difficulties in meeting the guideline value must
never be a reason for compromising disinfection. The 1993 Guidelines did not establish a
health-based guideline value for chlorine dioxide in drinking-water because of its rapid
breakdown and because the provisional guideline value for chlorite was adequately protective
for potential toxicity from chlorine dioxide. The 1993 Guidelines concluded that available data
on the effects of chlorate in humans and experimental animals are insufficient to permit
development of a guideline value and recommended that further research was needed to
characterize the non-lethal effects of chlorate. The third edition of the Guidelines, published in
2004, established provisional guideline values of 0.7 mg/l for both chlorite and chlorate. The
guideline values were designated as provisional because use of chlorine dioxide as a
disinfectant may result in the guideline values being exceeded, and difficulties in meeting the
guideline values must never be a reason for compromising adequate disinfection. This
assessment was brought forward to the fourth edition of the Guidelines, published in 2011. The
first addendum to the fourth edition of the Guidelines, published in 2017, reconfirmed the
provisional guideline values of 0.7 mg/L for chlorite and chlorate. It also noted that a guideline
value for chlorine dioxide was not needed as chlorine dioxide is reduced primarily to chlorite,
chlorate and chloride in drinking-water, and to chlorite and chloride upon ingestion; therefore,
the provisional guideline values for chlorite and chlorate are protective for potential toxicity
from chlorine dioxide.